۱۳۸۷-۰۵-۲۷ | ۱:۰۰ قبل‌ازظهر
تا به حال اینقدر ناب، پوچ نبوده ام
87/5/13
با چشمانی اشک آلود، بعد از فیلم خانه ای از شن و مه با بازی شهره آغداشلو و جنیفر کنلی.
ما محکوم به بودن نیستیم. کسی یا موجودی ما را محکوم نکرده.
ما کاملاً تصادفی وجود داریم و دیر یا زود از بین خواهیم رفت.
کاملاً تصادفی است که بودن خود را می فهمیم و رنج می کشیم.
کاملاً تصادفی است که هوشمندیم.
غمها و غصه ها چقدر پیش پا افتاده اند.
چقدر من پیش پا افتاده ام.
چقدر بودنم عجیب است.
چقدر داستانهایی که تاکنون درباره بودن گفته اند خنده دار است.
تا به حال اینقدر ناب، پوچ نبوده ام.