۱۳۸۶-۰۳-۲۰ | ۱۰:۴۳ بعدازظهر
2-20
20/2/86
واستا دنيا واستا دنيا من مي‌خوام پياده شم.
راستش فكر مي‌كنم زندگي همين باشه ديگه، هميني كه الان توشم.
زندگي واسه همه همينطوري تخميه، حالا بعضي‌ها به روي خودشون ميارن بعضي‌ها نه.
همونطور كه 4 ماه ديگه خدمت تموم مي‌شه، همونطوريم عمرم تموم مي‌شه.
مي‌خوام چند دقيقه ديگه با خودم روراست باشم.
من دارم چيكار مي‌كنم؟ دور چي مي‌چرخم؟