۱۳۸۴-۰۱-۱۲ | ۸:۲۵ بعدازظهر
همينجوري
ولش كن. چيكار به عنوان داري.
ببين پسر، تو در دنياي واقعي زندگي ميكني. چرا اينو نميفهمي.
هيچي مثل قلم و كاغذ نميشه.
نميتونم اينجا بنويسم.
كاش افسردگي نداشتم.
سرم هنوزم درد ميكنه. هنوزم گيجم.
قول بده تنهام نذاري. با خودتم. خودتو تنها نذار.
ول كن كي گفته بايد جملاتت زيبا و با كلاس باشه.
خودتو ول كن.
ازاد شو.
تو فقط همين يكبار زندگي ميكني.
پس زندگي كن.
به تخمم كه حرفام سر و ته نداره.
خوب اين منم.
منم سرو ته ندارم.
آره خودشه.
سبك شدم.
همين.
آزمايش
آزمايش ميشه