۱۳۸۶-۱۱-۲۹ | ۱:۰۳ قبل‌ازظهر
شاید روزی معمای هستی حل شود

86/11/28

شب است.

چشمهایم به زور می بیند

از امشب دوز سیتالوپرامم را دو برابر کردم و با نیمه قرص xanx و پروپرانولول بالا انداختم.

شب است.

یاد قدیمها که شبها زیر نور چراغ مطالعه ارگ می زدم، خاطره می نوشتم، رادیو گوش می دادم، هندسه حل می کردم، با خودم شطرنج بازی می کردم.

مانیتور را روی زمین گذاشته ام و کیبورد و موس را هم کنار رختخوابم آورده ام.

کاش ایرانی نبودم. البته اگر راستش را بخواهید فرق زیادی هم ندارد.

باید بگویم کاش انسان نبودم یا حداقل متعلق به این زمان نبودم.

شاید روزی معمای هستی حل شود.